bugün

lise zamanlarında ergenlik hevesi olarak herkesin yaptığı eteğinin kısa olması * , farklı farklı gömlekler ve hiç alakası olmayan renklerde kazaklar giymek. ama hiç bir zaman okulun belirttiği giyim tarzına uymamak. bunlar yapılan ve yapılmaya devam edilen şeylerdir. * ama abartıya kaçma olayına gelince payvondan çıkma ve yüzünü boya küpüne daldıran kızlar vardır ki olay başka yöne gitmektedir.
(bkz: insanin buyudugunu anladigi an)
(bkz: liseli serap)
(bkz: liseli aylin) *
(bkz: yumurtadan çıkıp kabuğunu beğenmemek)
yaslanmanın belirtilerindendir. *
nedense en çok iett otobüslerinde göze batan tiplerdir.saygısızca car car konuşmaları aşk hayatlarından, kimin kimle ne yaptığından herkesi haberdar etmeleri gerek midir.bu çocuklara oturmayı kalkmayı insan gibi davranmayı öğretmeyen kişilerde hata yok mudur?
(bkz: anne ben yaşlandım galiba)**
belki de yaşlarının getirdiği hayat tecrübesi eksikliği ile her şeyi toz pembe görmeleri bahsi geçen tahammülsüzlüğe yol açmaktadır. bu kızların çoğunun hayatı defter, kitap, manikür, fön, makyaj, rimelden ibaret görmeleri ise ayrı bir dumur örneğidir.
(bkz: liseden kız kaldırmak)
kişi liseli olsa da söylediğiniz türlerine karşı nefret etmek normal bir durumdur. boş konuşanları ağırlıktadır. okullardan siyaset çıkınca bu tipler girmiştir ve bu kızlar konuşmadıklarında erkekler tarafından daha çok sevilir.