bugün

bir kez yaşadığım ve kendimi önemsiz hissettiğim durumdur. eski kıskançlıklarını defalarca dinlediğim halde bir kez bile bunu bana uygulamamış olması, bana çok ani gelen bir ayrılığın habercisiymiş aslında. o zamandan beri kıskananlardan şikayet etmiyorum. kıskanılmak bir mahkumiyet değil bir güçtür diyebilirim.
(bkz: sevildiğini sanmak)
güven veren erkek olmaktır. kıskanç insan kıskanmayı seven insan değil, kıskandırılmak istemeyen insandır.
eğer onun bu özelliğini biliyorsunuz ve kıskanç ithamlara maruz kalmadıysanız şanslısınız demektir.
çünkü böyle bir kadını kıskandıracak davranışların her biri onu sizden uzaklaştıracaktır.
sen onu kıskandırmazsan kendini kıskandıracaktır.
kıskanmadın diyelim.
bir süre sonra bunlar paranoyaya dönüşüp;
sen neden beni kıskanmıyorsun?
yoksa beni sevmiyor musun?
gibi sorularla muhattap kalıp
sonra
yalandan kıskanmaya başlayıp
daha sonra
sıkılıp, bıkıp, yorulup yoluna gideceksin.