bugün

çevremdeki kızların alayıdır. hani acıyor muyum? hayır. çünkü gayet soğukkanlı biriyim, 0 duygusallık. yani akıl varken ne işim olur... bana "erkek dediğin vurdu mu oturtacak, ben çok sürtüyorum" diyen bu kız arkadaşların, tanıdık, akrabaların neredeyse tamamı şimdi "pişman oldum, adam gibi yakışıklı mesleği olsun, iyi biri olsun yeter" kafasında. ilginç, acaba ne oldu da fikirler değişiverdi?