bugün

küçüklüğünde yaramaz olarak sıfatlandırılan kişinin, büyüdükçe aldığı yaralar karşısında kendine söylediği cümledir.
küçükken nasıldı?
diye sordu anneme;
"küçükken yaramazdı" dedi annem,
tebessüm etti;
doğru mu dedi gözlerime bakarak;
"doğru" dedim.
ve aynen tekrarladım annemin sözlerini...
"küçükken yaram azdı."
(bkz: yasin semiz)