küçük serçe parmak

Dünyanın abartsız en büyük acısıdır küçük serçe ayak parmağını bir yere çarpmak.

Hiç bir acı inanın bana bununla aşık atamaz.
Aşk acısı falan vız gelir tırıs gider.
Size hatta tamda bu konuyla ilgili bir anımı anlatayım;

Yıl 2004 ozamanlar efsane ergenim sigaraya yeni başlamışım bütün gün msn'de takılıyorum işte ne dinliyor da Metallica-Unforgiven'ı gösterip arkadan ismail Yk-Nerdesin, Demet Akalın-Afedersin, Tarkan-Kuzu kuzu falan dinliyorum.
Annem geldi eve çığırarak işte ders çalışmıyorsun lanet olsun bütün gün onun başındasın kalk bilmem ne yap saydı da saydı. Tabi bende boş durmuyorum o bana bağırıyor ben ona bu sırada msn de grup sohbeti de acık bir anneme bağırıyorum bir gruba titreşim atıyorum ki bilgisayarları donsun kimse yazamasın.

Böyle bağrınırken kavga hararetlendi annem geldi bilgisayarın monitörüne vurdu vurunca bilgisayarın monitörü kapandı ben ergenim ya sinirlendim hemen annemde 1.50 ufak tefek bir şey kaldırdım annemi odanın kapısının dışına koydum. Tüm ergenliğimle kapıyı çarpacaktım ki ayağımdaki o küçük serçe parmak kapıya benim kapıyı çarpmamdan daha erken çarptı tabi ben lililililili diye ağıt yakaraktan yere çömdüm annemin dediğine göre 2 dakika bana göre 2 saat asla oradan kalkmadım... Bilgisayarmış ismail Yk'nın acıklı nerdesin şarkısıymış msn de grup konuşmaymış inanın hepsi uçtu gitti.

(bkz: Küçük ayak serçe parmağına sahip çıkalım)