bugün

kelimelerin anlatmaya kifayetsiz kaldığı cenazedir.
izliyoruz: https://www.facebook.com/...05&type=2&theater
Her cenaze gibi acı ama kürtlerde insanı biraz daha canından bezdirecek detaylara sahip olan aktivitedir. Özellikle Kürt köylerinde cenaze sahibinin, kaybına üzülmesine fırsat bulamayacağı şekilde organize edilen cenazelerdir. iyi niyet tartışılır. Bir nevi çifte eziyet haline dönüştüğü sıklıkla görülür. 3.lig takımı stadını dolduracak kadar büyük kalabalıklar cenaze evinin avlusuna ve içine, erkek ve kadın bölümleri ayrı olmak üzere oturur. ölenin yakınları ağıt yakarken etrafında oturan teyzeler bu durumdan vahşice bir haz duyar ve ağıtın acısını artırmak istercesine gaz verici sözler söylerler. ağıt yakmayıp az ağlayan metanetli yakınları da dedikodu gündeminin baş noktasına taşırlar. aslında köylünün çoğu için adeta bir sosyalleşme bölgesi haline gelir cenaze evi. üç öğün bedava yemek çıkan, bol sigara ve çay temin edilebilen cazibe merkezleridir. tatlı yok mu diye soranlara rastlanmıştır. Bunun yanında ağlayan, ağıtlar yakan yakınları izlemek onlara keyif verir diyemeyiz belki ama acıklı bir film sahnesinde yer almak gibidir diyelim. Tabi bu durumdan şikayetçi olan ama adetlere karşı gelmeye gücü yetmeyen bir sürü cenaze yakını görülür ama yapsan bir türlü yapmasan bir türlü derler mecburen. Yaklaşık üç gün süren bu rutinler sonrası herkes gider, ölenin yokluğu yüreklere düşer. Asıl o zaman başlar cenaze.