körü körüne inanmamak

bir şeye körü körüne inanmanın zıttı eylemdir. şöyle ki;

bir gün 7-8 arkadaş oturmuş muhabbet ediyoruz. kalabalık ortamların verdiği kaçınılmaz gruplaşmaya mahkum olup bir arkadaşımla ben ikili bir sohbetin içine girmiş bulunmaktaydık. arkadaşımın bir ateist olması sebebi ile konu belliydi. allah var mı? yok mu? uzun hararetli bir tartışmanın ardından taraflar sakinlediğinde şöyle bir konuşma geçti aramızda;

- ateist arkadaşım
+ ben
* 2. ateist arkadaşım

- yalnız bişey itiraf ediyim mi?
+ et abi.
- bu insanların amk ben, hiç bi bok bilmeden konuşup duruyolar, seninle ne güzel konuştuk bak en azından araştırmış etmişsin de öyle inanıyosun.
+eh işte araştırdık bişeyler.*
- körü körüne inanıyor abi bu insanlar, en nefret ettiğim olay bu.
* hacı, ben körü körüne inanmıyom. ehehe.

işte o anda lugatımıza girdi körü körüne inanmamak.*

Akıl sahibi olan kişide olan vasif.