bugün

yamulmuyorsam 80'lerin sonlarında ve 90'ların başlarında oldukça moda olan bir şeydi.

yok efendim kahraman köpek bingo, basketçi köpek zingo, itfaiyeci köpek badi, dünyayı kurtaran köpek jesi, futbolcu köpek bingo v.s bir sürü birbirinin aynısı film türemişti o dönemler.

"demek ki talep vardı da çekiyorları" diyer bir mantıkla yaklaşıyorum ama bu sefer de "buna kim talep edebilir bea?" diye mahvoluyorum o anda.

iyi ki 2000'lere taşınmadı bu furya. aslında araştırsam türkiye'de çekilmiş* fake köpek filmleri bile bulabilirim de yoktur bende o araştırmacı ruh. ancak klavyeden öterim bu şekilde.

kısacası köpekleri severiz ama koynumuzda olanlarını severiz. basket onlara göre değil, ya da dünyayı kurtarmak. köpeğin yeri sahibinin koynudur. *
usta'nın hikayesi.