bugün

hayvanlar gibi içerek istiap haddini aşan, içemeyeceğini fark etmesiyle birlikte rahatlamak için alkole kısa bir kusma molası veren, kusup rahatladıktan sonra içmeye kaldığı yerden devam eden, engellenemez alkolik hareketin yılmaz neferidir.
(bkz: rutin işler)
Dünya mideni bulandıracak kadar hızlı dönmeye başladığında, içinde oluşan inme isteği, dünyayı diğer insanları eğlendirebilecek kadar çok döndürmekle sorumlu olan varlığın elinde iken, sen daha ne kadar uzun cümleler kurabileceğini düşünmeye başlarsın. Kurduğun uzun cümlelerin başında aslında sonunda bahsetmediğin bir şeyi anlatacağını fark eder, cümlenin başına tekrar dönmek isterken sonunda ki kelimelerin çekiciliğine kapılır, daha uzun bir cümlenin sonunda daha güzel kelimelerle baş başa kalacağını düşünürsün. Güzel cümlelerle anlatılan onlarca mutlu sonlu masallara söver, asla başladığını bitiremezsin. Hiçbir acı anlatılamaz oysa. Kimse kimsenin derdine ortak olamaz, ya da onun hissettiği gibi hissedemez, yazmak içinde ki kusma isteğini tatmin etmeye çalışmaktır ve ne kadar uzun cümleler kurarsan o kadar çok parça koptuğunu görür daha başka daha eksik hissedersin. Daha eksik hissetmek (aslında öyle olmasa da) kötü olan şeyleri bıraktığını hissetmektir.