konuşma ve susma zamanı

yazılacak ve konuşulacak şeylerin tümünü yazdık ve konuştuk yahut öyle görünüyor.(yapma) bence bir şeyler yapalım. belki dönüp yaptıklarımıza bakar ve yeni bir şeyler söyleriz en azından söyleyecek bir şeyimiz olur. (durma)
öyle konuşmalar yapılan zamanlar bilirim ki konuşan konuşmaktan dinleyen dinlemekten yorgun düşmüştür; yine de konuşma sürmüştür. (bırak düşsün) tüm o konuşmalar bir ineğin geviş getirmesi kadar dahi anlamlı değil gözümde. zaten geviş getirmekten başka bir şey de değil özünde. (tekrarla) peki ne yapalım? (hıııımmm) susalım mesela bir iblis konuşmazsak canımızı cehenneme götürmediği sürece, sessizliği kutsal bir emaneti korur gibi koruyalım. (bence saçma) öyle ki içimizin gürültüsü aç birinin bastırılamaz karın gurultusu gibi homurdansın. ve sözler ağzımızdan çıktığında herkesin aklından geçirdiği, dilinin ucundaki, yahut düşünüp adını koyamadığının adı, olsun.(yapma)

Dengede tutmak o kadar zordur ki. Ancak bunu becerebiliyorsanız, hayatınızda cok az hata yaparsınız. Ve ortamlar harbi çocuk olarak geçersiniz. Aslında susmanın değerliliği kadar yeri geldiğinde dogru cumleler kurmak sızı her zaman bır adım one tasır. Cok konusup bos konusanlardan olmamak lazım.