kiliseden bozma camide hümanizm yapan insanlar

malum karakter sınırı; bahsetmek istediğimiz asıl mesele: kiliseden devşirdikleri camilerde insanları toplayıp onlara -sözde- insanlıktan, tanrı sevgisi ve hoşgörüden dem vuran güruh ve bunlara inanan biraz saf biraz da cahil insanlar.

gerçeklerle yüzleşme vakti gelen dindoşlardır, şakirtolardır. ulan sen elalemin kilisesine gel kon, oraları hep işgal et, ne bileyim zorla falan çıkart milleti oralardan sonra da hoşgörüden, sevgiden, insanlıktan vs bahset, veletlerin beynini yıka, adamlara/karılara kötü örnek ol. şimdi demek istediğim bu yapılanlar insanlığa sığmayacağı gibi insanlar da o kiliseden bozma camilerde ne arar anlayabilmiş değilim. ama galiba pek zevkli ki çıkmıyorlar, bakmıyorlar da. hala perperişan lan binalar. yazık amk. o kadar emek var. bir dönüp bakın lan tarihe bakın! biraz anlattığınız gibi insan olun azıcık!. hayret bir bela...

tüm ibadethaneler tek yaradana ibadet edenlerin yeri olduğu için abes değildir.
bir müslüman gerekirse kilisede namaz kılabilir, bir gayrimüslim de gerekirse camide istavroz çıkarıp kendi ibadetinin gereğini yerine getirebilir.
(bkz: cehaletin dayanılmaz hafifliği)