bugün

zariyat suresi 20. ayet-i meali.

yüce kelam, zaten kesin ve emin bir biçimde inanıyorsanız, allahın yeryüzündeki ayetlerini, işaretlerini ve alametlerini görür ve şaşmazsınız demek istemekte.
"inanıyorsan yeryüzünde ayete ne gerek var?" sorusunu akla getiren tezdir. aslında ortada bir mantık sorunu olduğu açık. öncelikle allah'a inanacaksın, o zaman kitabına da inanacaksın, o zaman yeryüzündeki bir çok şeyin "ayet" olduğuna inanacaksın... geriye ne kalıyor ki? yeryüzünde gördüğün bir şeylerin ayet olduğuna inanmak mı? fakat ona inanmıştık zaten!...
hiç bir şey kendiliğinden meydana gelmez. içmek için bardağa koyduğumuz su nasıl bardağa kendi kendine girmiyorsa güneş ay deniz yıldızlar da kendi kendine olmamıştır. onların bir yaratıcısı var o da yüce allahtır.
Yaw he he diyerek geçiştirilecek bir cümledir. (Oturup sabaha kadar anlatsan fayda etmez böylelerine).