kendini din alimi sanan insanlar

Bir yazarın haklı serzenişidir. Oysa Peygamber Efendimiz (s.a.v) her bireye saygı gösterir, söyleyeceği şeyi karşısındaki kişiyi kırmadan söylemeyi her daim bilmiş ve uygulamıştır.

Hz Ali (ra) buyurmuştur ki:
"Resulullah (sav) sürekli güler yüzlü ve yumuşak huylu idi; sert ve katı değildi."

imam Bakır (ra) buyurmuştur ki:
"Resulullah (sav) cemaat namazı kılarken bir çocuğun ağlama sesini duyduğunda, (cemaat namazına katılmış olan annenin çocuğuna yetişmesi için) namazı hafif ve kısa kılardı."

Hz Ali (ra) buyurmuştur ki:
Resulullah (sav) ashabından birini üzüntülü gördüğünde, şaka ve latifeyle onu hoşnut eder ve şöyle buyururdu: "Allah-u Teala, kardeşlerinin yüzüne asık suratla bakan kimseyi sevmez."

Hz. Peygamber (sav) insanların kusurlarını görmez, bazen görmezden gelir, çok zaman gözünü çevirir, kusurunu görse de yüzüne vurmaz, o kişiyle arasındaki saygı ve sevgi perdesini yırtmazdı.

işte böyle bir hassasiyet ve incelik.