bugün

anlatamazsın hiçbir şekilde.
ne şarkılar ne şiirler hiçbir şey hissiyatını başkasıyla paylaşmana yardımcı olmaz.
adem elması vardır ya yutkunurken aşağı yukarı oynar.
düğümlenir adeta. ayıksındır ama sarhoş gibi hissedersin.
herşey daha bir karamsar gelir.
çekirge bir kez bile sıçrayamaz. zıplamaya yeltenirken basıveriri bir ayak üzerine.
anlatamazsın. göğsüne oturan binlerce kayanın ağırlığını.
nees aldıkça acı çekersin.
kendini benim yerime koy dersin de,
kimse sen olamaz arkadaş.
kimse şarkılarda senin kadar hüzünlenmez senin için.
kimse sadece kendin olduğun için üzülmez haline.
bir kendini bilirsin.
kendini kendi yerine koyarsın.
her nefes alışında yine aynı acıyı tadarsın.
sığamıyorum.. okadar sıkıcısın ki ..
kendimi senin yerine koyarsam bir daha asla eski halime dönemem diye korkuyorum!
çünkü kardeş değiliz
(bkz: onlar ancak kendilerini sever)