kendinden nefret edilesi anlar

birileri tarafından beğenilmediğim her an. amk beğenin beni ya...

otobüste kulaklık takılı şarkı dinlersiniz. sonra birden karşıdaki/yandaki kişi omzunuza -dizinize dokunur. kulaklığı çıkartıp bakarsınız. biraz sesini kısar mısınız der usulca. sonra kulaklığın apple marka olduğunu farkedip yaşamdan soğursunuz.

arkadaşlarınla oturduğun keyifli bir anda çaktırmadan ossurmaya çalışırken yanlışlıkla zart sesine hakim olamaman ve bunun etraftakilerce anlaşılıp anlaşılmadığını görmek için arkadaşlara doğru kaçak bakışların atıldığı andır. herkes salağa yatacaktır, ama herkes senin zart master olduğunu öğrenmiştir.

Yalnız olan anneannenin seni evine çağırması fakat senin internet, dıgıturk gibi şeylerden, düzeninden kopamayıp gitmediğin andır.

(#12333776)

budur. bir insanın size iğrenç iğrenç bakıp, sizi beğenmediğini hissetirdiği andır.

sonrası ise onun gidişini izlemek. biri yok mu lan beni öldürsün diyeceğiniz andır. hele ki çok aşıksanız.

sevdiğin insanla kavga ederken bilerek onun canını acıtan şeyi söylediğinde yüzünün değiştiğini, yıkıldığını gördüğün an.

sevişirken partnerin burnunda sümük var demesi.

söylemen gereken onca şey varken, herşeyin daha iyi olması için sustuğun an varya hıhhh işte o tamda "kendinden nefret edilesi anlar"dan biri.

suratta birkaç sivilce ve yağlı saçlar ile uykudan uyanıp aynaya bakmak.
(bkz: bunasıbitipyaa)
neyseki kısa bir duş ile hayata geri dönülebilir.