bugün

evet arkadaşlar; eğri oturup doğru konuşalım, burada hepimize ilkokuldan buyana atatürk empoze edilmeye çalışılıp, türlü türlü yalan yanlış kahramanlıkları anlatılmıştır.

insanlar atatürk'ü ve ilkelerini hiç bir zaman eleştiremez, yargılayamaz olmuştur. bazı ilkelerin bu ülkenin siyasi ve etnik yapısına ters olduğu bal gibi ortada olmasına rağmen.

şimdi sokakta şöyle bir anket yapsak ve herhangi birisine kemalist misin diye sorsak herkes evet der, hayır diyenini göremezsiniz.

bunun iki nedeni var;

1. neden; empoze edildiği ve atatürk ve ilkelerini sevmek zorunda bırakıldığımız için.
2. neden; mahalle baskısı dediğimiz olgunun o soru yöneltildiğinde de hakim olması.

bu soruya evet diyenlere de şöyle bir soru yöneltsek; "peki atatürk'ün gericilik ilkesi hakkında ne düşünüyorsunuz?"

emin olun rassal bir şekilde soru sorduğumuz insanların %70 i böyle bir ilkenin var olduğunu sanarak cevap vermeye çalışır. dilerim bu bir gün olur ve ne kadar rezil bir durumda olduğumuz ülkece görülür.

demem şu ki; çoğu kimse atatürk'ü de ilkelerini de bilinçli bir şekilde sevmez, sadece sevmeye zorlandığı için sever...
(bkz: hayata dair kabullenmesi zor gerçekler)
şu an şakirt olanların başka ülkede olsa mormon, bambaşka bir yerde olsa budist keşişi olacağı gerçeği gibidir. onu da inkar eden, nerde olursam olayım islamiyeti bulurdum diyen de çok.
(bkz: kemalist yobaz ateist başlıklarından bunalmak)
(bkz: hem de fena halde)
tanım: doğru ya da yanlış, kemalistler dışında kimseyi ilgilendirmeyen önerme.