kemalist korkusu

sözlükteki bir takım tiplerin götlerinde yaşadığı korkudur. her sefeinde tutup kemalizme atatürk e cumhuriyete çatmaları, saldırmaları kemalistlerin doğru yolda olduğunu gösteren işaretlerdir. ağzından salya akıtmakla suçladıkları kemalistlerin aslında ağızlarındaki epitel hücre olamayacak acınacak tiplerdir bunlar, zavallıdırlar, sokakta, orda burda söyleyemediklerini pc başında ekrandan kusarlar milletin üstüne, iğrenç pisliklerdir. sokakta görülse suratlarına tükürmeye dahi tennezzül edilmeyecek insanlar, kemalizme olan bütün hınçlarını aynı iğrençlikle akıtmaktadırlar.

kendilerine son sözüm, korkmayın hilkat garibesi zavallı yaratıklar, siz kemalizme küfrettiniz diye kemalizm bitecek veya yok olacak değil. yıpratıp bitirmeye çalıştığınız tsk, kemalizmin çekicini her seferinde kafanıza vuracak, çekici her yediğinizde iyice mallaşacaksınız, ama en sonunda uslanacaksınız. korkunun ecele faydası yok. ayağınızı denk alın, alçaklığın da limitini zorlamayın.

ağzı salya ile dolu insanımsı yaratıkların kemalizm'e kemalistlere ve hatta atatürk'e hakaret ettikten sonra içlerinde oluşan korku..

(bkz: dinleniyor muyum lan)
(bkz: bir gece ansızın)

(bkz: kaçın lan kemalist geliyor)

saygı ve korku arasındaki ince çizgide öğrenemedikleri "saygı" yüzünden korkuya yönelenlerdir.
sevmiyorsun be adam, bari saygı duy. alay ettiğini sandığın yüce insan, yaşasaydı eğer karşısında işte o zaman korkuyu hissederdin.
ve değil tek bir kelime söylemek, ağzından tek bir kelime dökülür diye dudaklarını birbirine dikerdin.

olsa olsa kuduz olma korkusudur.
aşısı var.