kazım koyuncu

şarkılarıyla, sesiyle içinizi çizip geçen harika, güzel insan. ne yazık ki değeri pek çok değerli sanatçı gibi vefatından sonra anlaşılmıştır. başkadır yüreği, başkadır şarkıları, şimdi de başka bir dünyada. biliyorum elinde gitarın ile gülümsüyorsun bize. nur içinde yat, seni unutmayacağız. "teşekkürler dünya"... teşekkürler sana asıl...

en büyük hayali Loreena McKennittile şarkı söylemekmiş. düşündüm de hakikaten harkulade bişey olurdu..

ölümüne hiç yapmadığım şekilde, iç çekerek ve hıçkırarak ağladığım sanatçıdır. yapacak, üretecek çok işi vardı diye ağladığıma emin olduğum, şu an winampta hoşçakal şarkısını dinlediğim sanatçıdır. hoşçakal şair ceketli çocuk demeyeceğim sanatçıdır.

3ira *

Bağis vordi vardi âiri
Nana éira kogale
3ilvad moüod vamaéopu
Nanaia éira kogale
3ira éira nanaia éira kogale

Muöod mapşaliak teşi
Nana éira kogale
Süan üoropak ma omöopu
Nanaia éira kogale
3ira éira nanaia éira kogale

Si vardisu uçguku do
Nana éira kogale
Tişen goévangvrdişnero
Nanaia éira kogale
3ira éira nanaia éira kogale.

parçanın türkçesidir. lazca bir ağıttır. kazım koyuncu yorumuyla mükemmel olmuştur.kesinlikle dinlenmelidir.

TSiRA

Bahçedeydim gül gördüm
Tsira kız kurbanın olayım
Koparmak istiyordum, koparamadım
Nanaia kız kurbanın olayım

Kırlangıçlar gibi
Senin sevdan sardı beni
Tsira kurbanın olayım

Sen gülden daha güzelsin
Bu yüzden tüm sözlerim, övgülerim
Tsira kurbanın olayım


Söz: Anonim(megrelce)
Müzik:i. Bobohidze
Düzenleme: iberya Özkan, Kazım Koyuncu

karadenizin asi çocuğu
en başta arkadaşlarıyla zugaşi berepe diye bir grup kurdu ve 2 albüm çıkardı.
albüm karadenizin o hırçınlığına uygun bir şekilde isyan barındırıyordu.
sonra viya adlı bir albüm çıkardı
gülbeyaz dizisinin müziklerini yaptı ve bir anda meşhur oldu çok sevildi.
o bundan korktu , bunu istemiyordu.
çok utangaç biriydi , o kadar ki şevval sam'ın yanına gidip "beraber şarkı söyleyebilirmiyiz" derken bile (gelavera deresi) düşündüğü şey
"acaba kazım popüler oldu derler mi.hemen ünlülerle şarkı yapmaya başladı derler mi" idi.
şevval sam da sağolsun kırmadı kazım abiyiy ve ortaya hem hayde adında çok güzel bir albüm , hem de gelavera deresi gibi mükemmel bir düet çıktı.
kazım konserler veriyor , hiç durmuyordu.
ama çernobilden ve içilen radtasyonlu çaylardan ötürü kansere yenik düştü ve 28 haziran 2005'te aramızdan ayrıldı.
ölümünden sonra üzerinde çalıştığı bazı parçalar ve konser kayıtlarından dünyada bir yerdeyim adlı çok güzel bir albüm yapıldı.
biz gerçek karadeniz müziğini onunla , volkan konakla ,fuat sakayla dinledik.allah gani gani rahmet eylesin.mekanı cennet olsun.

not:bu arada şevval sam kazım koyuncu'nun ölümünün 3. yıldönümünde onun anısına ithafen karadeniz adlı çok güzel bir albüm çıkardı ve bu aralar pek de revaçta olmayan bir şeyin , sanatçıya vefanın , hala bazı bünyelerde olduğunu , daha ölmediğini gösterdi...

özlenen insan. öldükten sonra kıymete binmiştir bazı insanlarda. ama onu en baştan beri tanıyanlar bilirki o her zaman birtanedir. saygı ve daha önemlisi sevgilerimizle tekrar anıyoruz.

hırçın karadenizli,
güzel insan,
çok erken aldı hain hastalık onu bizden,
içimde ne zaman albümünü dinlesem hüzün olur o, billur sesi.
her nerdeyse huzur içindedir umarım...

Gökten bir yıldız kaydı karadenize düştü
Aman aman gardaş yara yaralıyım
Onu sevenlerinin yürekleri tutuştu
Susun kuşlar susun kara karalıyım...

volkan konak'tan kazım koyuncu'ya yazılmış türkünün satırlarından. ne kadar da güzel söylemiş usta.

albümleri dinlendiğinde ''ben bu adamı daha önce niye farkedememişim'' diye düşündürüp üzen, adam gibi adam, büyük sanatçı.

bilgisayarımın masaüstünde resmi olan, hayranı olduğum sanatçı ötesi varlık. erken kaybettik olaylarına hiç girmiyorum bile. sevdiğim bir çok türküde ve/veya şarkıda O' nun emeği mutlaka var. bir daha O'nun gibisi gelir mi, gelirse de biz şahit olur muyuz bilinmez, ama kumral bir çocuğun yaz öyküsüydü bu, şarkılarla geçti aramızdan..
söylemeden edemeyeceğim, cenazesi gerçekten çok kalabalıktı. öldükten sonra daha da meşhur olmuştur diye düşünülür ama cenazesinin kalabalık olması aslında bir çok gizli hayranının olduğunun göstergesidir. elden bir şey gelmez dua etmekten başka...
mekanın cennet olsun...

* Kazım`a

Merhaba Kazım,

Nasıl geçiyor günlerin orada?

Sen sevmezsin heyecansız yaşamı. Her şey düzenlidir şimdi oralarda. Karmşa yok, trafik yok.

istiklal Caddesi var mı orada da? Mis Sokak`ta kaçak çay veren garsona kızdığın gibi ''Rize Çayı getirin bana'' diyor musun oradaki hizmet eden meleklere de? Yeşil parkanı giyip yağmurlu günde taksinin ön koltuğuna otururken taksici seni tanımasın diye dua ediyor musun hala?

Hamsi pişiriyor musun orada? Pişirirken de ;Ben seni sevduğumi dünyalara bildurdum; türküsünü söylüyor musun? Sahi Kazım Cennette hamsi var mı gerçekten? Hamsi olmadan Cennet bile çekilmez değil mi?

Güzelliğini Hopa dağlarından almış sesinle ; Dido`yu söylüyor musun?

Manu Chao`nun konser vermesi için orada da uğraşıyor musun?. Hala St.Pauli gelip gelince seviniyor musun?

Pazar günleri Trabzonspor´un maçlarını radyodan mı dinliyorsun hala?

Spikerin mikrofonlarımız Avni Akerde diyene kadar sıkıntıdan patlıyor musun? Aytekinin verdiği bordo-mavi çubuklu (reklamsız) formanı mı giyiyorsun hep? Yenildiğimizde ağlıyor musun hala?

Kazım bir kemençe veya bir tulum çalan bulabildin mi orada?

Yalnız mısın orada?

Kalabalık mı Trabzonspor tribünleri?

Dozer Cemil`de orda mı?

Birini daha soracağım sana Kazım;

1996 yılında 12 yaşındayken şampiyonluğu kaçırdığımız için kendini incir ağacına asan şehidimiz Mehmet Dalman`ı gördün mü. Mutlaka cennette karşılaşmışsındır. Ne yapıyor Memedim? iyi mi? Büyümüş mü Kazım? O Trabzon şivesi ile yanına gelip sana o soruyu sordu mu? Ona acı haberi verdin mi Kazım?

''Memedim 22 yıl oldu ve Trabzonspor hala şampiyon olamadı'' dedin mi ona? Söylemeseydin keşke. Dayanamaz Memedin yüreği. Bir kez daha yıkılmasın o küçük dünyası.

Sarıldın mı ona sıkıca? Daha çok küçük o Kazım.. Sıkı sarıl ona.Hiç bırakma. Kimsesi yok orda Memedin. Onu ilk kez Trabzonspor maçına getiren babasını çok özlemiştir şimdi. Babalar gününde sarıldın mı ona? Sana hediye almak isterdi ama parası yoktur ki orada Memedin. Olsaydı eğer bil ki son kuruşuna kadar paraya kıyıp sana bir kaşkol alırdı. En güzel bordo-mavi duyguyla örülmüş.

Orada da havalar Karadeniz dağlarındaki gibi soğuk mudur mu acaba? Havalar soğuyunca sıkı sarıl ona Kazım. Senin yanında götürdüğün bordo-mavi çubuklu formayı ona ver. Daha çok küçük o. üşümesin Memedim. Sen de bilirsin o forma sıcak tutar adamı. Çoooook sıcak

Koynunda uyut onu. Hopa`ya giderken Zigana dağlarına bakan gözlerinle bak ona. Trabzonspor diye bağıran dudaklarınla öp onu. Söyle ona: „Memedim, 22 yıl oldu şampiyon olamadık. ama şampiyonluk için uşaklar hala uğraşıyor...

Bir de Kazım

Trabzon maçını izleyenler arasında Trabzon 100-0 yenilse bile televizyona en yakın oturan, en çok çay içen, en çok bağıran ve lakabı Kama Yılmaz olan birini görürsen bil ki o da benim babamdır. Senin gibi onu da kanser aldı bizden. Bir bayram sabahı Memedi de yanına alıp benim için babama bir kez sarılır mısın ve söyler misin ona: „ Yılmaz Amca oğlun evlendi. 20 gün önce de kızı oldu.ve kızına senin doğduğun köyün adı „ Alonayı vermişler. Babası Alonanın kulağına ezan okuduktan sonra „ Şampiyon Trabzon" diye seslenmiş demeyi de unutma emi....

Memede sıkı sarıl. O daha çok küçüktür. Söz, Şampiyonluk kupasını alınca bir senin bir de Memedin mezarına getireceğiz. Değil 22 yıl, bin yıl beklesek dahi...

http://www.facebook.com/p...9753834384&topic=7465

'hayat denen sonsuzluğun ortasında bir çocuğuz'.sende çocuktun kazım, daha 34 ünde bir çocuk.işte gidiyorum,birşey demeden arkamı dönmeden şikayet etmeden dedin ve gittin.sen gittin karadenizin hırçın dalgaları sustu.karadeniz sensiz,volkan konak sensiz,ben sensiz kaldık...ruhun şad olsun karadenizin hırçın dalgası..

Hayat denen sonsuzluğun
Karşısında bir çocuğuz
Düşekalka büyürken
Kalkamayız bir çoğumuz

Ama bitmez yolculuklar
Belki biraz canın yanar
Düştügün yerde doğrulup
Başlar yine ilk adımla

Buhayat böylemi olur
Düşen hep yerdemi kalır
Gün olur belim doğrulur
Kim ne olacak belli olur

Türkiye'nin en değerli, en dürüst, en doğru yolda koşarken amansız bir hastalığın kurbanı olan saygıdeğer artvin hopa delikanlısı ünlü sanatçı. Umarım orda rahatsındır hocam.

"...kumral bir çocuğun
yaz öyküsü bu
şarkılarla geçtim aranızdan..." *

şarkılarla aramızdan geçip giden..
her bir şarkıyla daha çok özlendiği anlaşılıyor, ayrılık şarkısı hala hıçkıra hıçkıra ağlatıyor...

yıldızlar içinde uyu...

sadece susarak özlüyorum, özlüyorum seni,
hiç tanımadan, ne garip...

benim için bir ilahtı.

yarım kalmış işleri, bize vereceği sevgileri, tonlarca muhteşem 'yazılmamış' şarkıları vardı giderken.
nice 'şair ceketli çocuk'ları olmalıydı, niceleri...

golas empula yulun, tsira, domi vamis, ella ella, nçais birapa gibi megrel dilinde yazılmış* şarkıları ezberlememe sebep olan yüce şahsiyet...

(bkz: coşkulu hırçın karadeniz insanı)

geçmiş zaman olur ki, istiklal caddesi'nde sık sık rastlanılan o caddeyi daha da güzel kılan. karşılaşma ihtimali bile güzeldi.

Koyverdun gittun beni Allah'undan bulasun
Kimse almasun seni yine bana kalasun
Sevduğum senun aşkın ciğerlerumi dağlar
Hiç mi duşunmedun sen sevduğun boyle ağlar

Gelevera deresi iki dağun arasi
Yuzunden silinmesun piçağumun yarasi
Sevduğum senun aşkın ciğerlerumi dağlar
Hiç mi duşunmedun sen sevduğun boyle ağlar...

işte gidiyorum...
birşey demeden, arkamı dönmeden şikayet etmeden
hiçbirşey almadan, birşey vermeden
yol ayrılmış görmeden gidiyorum...

ne küslük var ne pişmanlık var kalbimde
yürüyorum sanki senin yanında
sesim uzaklaşır herbir adımda
hayat bize kalmadan gidiyorum

gerdiğin tel kalbimde kırılmadı
gönül kuşum şarkıdan yorulmadı
bana kimse senin gibi sarılmadı
ışığımız sönmeden gidiyorum

iki kez konserine katılma imkanı bulduğum, gönül adamı, şahane sanatçı, büyük insan...

bin selam olsun sana kazım ağabey!

gün itibariyle memleketine uğrayamayışının dördüncü senesidir,unutulmayan lakin özlenendir.

sensiz istiklal caddesi artık özgürlük sanrısı da yaratamıyor.

özlemekteyiz kendisini .