kayip zaman mezarligi

Mermer gibi agir ama mermer olmayan taslarin mezarligidir.

Bize konusmayi ogrettiler sevisecek yerde. Ayip olduk sonra sonra hemen her sevistigimizde.

Bize bogulmayi ogrettiler yuzecek yerde sonra ne zaman serin sularimiza el degse bogulduk gitgide.

Aglamayi ogrettiler, gulecek yerde ve sonra yollara dusup gitmeyi, kalacak yerde.

Sarkilar yerine ogrettiler beddualari ve kahir kokulu gidisleri.

Bize olmeyi ogrettiler, yasamin ta en derinine kok salacak yerde.

Gomulmeyi ogrenemedik diye elleriyle gomduler bizi. Korku ve suphe ve tedirginlik ve kaygi ve bilmem ne bela... gomduler bizi derine, en derine.