kartal mezarliginda nihayet bulan ihtilalimiz

sanma ki hiç olmayacak ihtilal
birgün gözlerinin arka bahçesinde
kurulmuş çilingir sofram
çimenleri çiğniyor çıplak ayaklarım
sen kadehi en modern haliyle tutuyorsun
ben yine italyan yine hercai
nasıl tam istediğim gibi
bir ingiliz hanımefendisi olacaksın bak
dahası fransızlar gibi öpüşmeyi
ispanyollar gibi sevişmeyi öğreneceksin
bu avrupai ihtilal
gözlerine yürürken
biz birbirimize gülüp geçeceğiz
ve aklımızın bir tarafında
boyuna sırıtacak nietzsche
bütün devrimlere yeğ tutacağız
allahın bizi dünyaya attığı yerde
hazret-i neyzene komşu
gözlerine nazır
bir köşeye gömülmeyi
mükerrem mete

yüreğimde bir ihtilal var
el koyuyorum bütün vazgeçişlere
ve daha bir sıkı sarılıyorum
yokluğuna..