bugün

karadeniz bölgesinde doğmuş büyümüş insanların güzelliğidir, hoşluğudur. onlarla zamanın su gibi akıp geçmesidir. hayatın tadına onlarla daha bir başka varılmaktadır.

üniversitede okurken, kader beni onlarca karadenizli insanla tanıştırdı. daha önce bir tanesiyle bile tanışmamaştım . sonra en yakın arkadaşlarım oldu hepsi. rizeli, trabzonlu, giresunlu, ordulu adamların içinde geçti üniversite hayatım. kendileriyle devamlı tatlı bir kavga içerisinde bulunsalar bile her şeyleri orjinaldi bu adamların bunu farkettim.

eğlenmesini gayet iyi bilen insanlardı bunlar. her şeyi ti'ye alabiliyorlardı. en kötü zamanlarda bile içlerindeki o mizah hayatı öyle bir hafifletiyordu ki. en çok da buna hayran kalırdım.

bir süre sonra ben de onlar gibi konuşmaya başladım. uiy uşağım napıyorsun gibi. her şeyin sonuna -da ekleyerekten.

velhasıl, bu güzel bir duygu başka bir coğrafyanın insanıyla kaynaşmak. birbirini anlamak. değer vermek.
tarifsizdir. son dönemde yasinler ogunler cıkarsa da bağrından güzel insanlardır ruhen. kazımlar da cıkmıştır bu topraklardan unutmamak gerek. fiziken olarakta özellikle kızlarının güzelliği nefes keser. renkli ve iri gözleri beyaz yüzleri insanın içini ısıtır.
mert olmasıyla, dürüstlüğüyle ve o içten sıcaklığıyla daha da bi koyulaşan güzellik.
aylar sonra gelen edit: genelleme yapmak yanlışmış. *
insan sevgisiyle doğru orantılıdır.
trabzon için;

kendi şehirlerinin takımlarını desteklereyek istanbul takımlarına sempati duymamaları, lakin nefret etmelerini onaylamıyoruz.
bir de doğu insanının güzelliği versiyonu vardır.
tarif edilemeyecek guzelliktir.

"aslanim be!" diye atladiniz degil mi?

hayir, cok guzel olduklarindan degil. kimisi vardir guzeldir, kimisi vardir karadeniz'e kufrettirir, pisligin tekidir.

bu yuzden tarif edilemez, genelleme yapilmaz, tu kaka denmez, ay cok seker hic denmez.