bugün

aslında hayatın her alanında yaşanılan iğrenç durumun, velet versiyonudur bu. nedir? en iyisini elde etmek için çakallık yapmak, başkalarının haketmediği halde kötüyü almasını sağlamak. ne için? çocuk için daha fazla eğlenmek, babası için daha rahat yaşamak.

- hadi lan oynayalım. ben ekşın men olucam.
+ ben oluyim onu yaa lütfen.
- olmaz sen helikopter ol.
+ insan olmak istiyorum bende. lütfen.
- ya ekşın men i olup napıcasın. bozuk hem, bunun kolu çıkıyo hep.
+ hani çıkart?
- oynarken çıkıyo. ayağıda çıkıyo hem. olum helikopter süper ki hem. uçuyosun. bu yürüyo.
+ uçmak serbest mi?
- evet ne sandın. ben koşucam hep. sen bomba falanda atarsın.
+ ehe. tamam ben helikopterim o zaman.

5 dkk sonra..

- ekşınmennnn uçuyorrr.
+ hani ekşınmen uçmayacaktı.
- uçma iksiri içti şimdi uçuyor. ve bomba attııı. herkes ölüyor. helikoptere gerek bile kalmadı.
+ ....
arkadaş sanılan kişinin yaptığı çakallıktır. oyuna başlandığı sırada sizin ''süper lan bu'' diyerek almanızı sağladığı oyuncağı kötülediğinde ve kendi oyuncağını övmeye başladığında beni daha iyi anlayacaksınız. o değilde o sizin oyuncağı söverkenki pişmanlık ve göz dolması çok acıdır lan. böyle bırakıp gidesi gelir insanın ama mücadele eder. ta ki ''senin helikopterinin roket sistemi bozuldu'' diyene kadar. kimse dayanamaz bu laftan sonra, annesinin evine giden aldatılmış kadın gibi koşarak uzaklaşılır ortamdan.