kalem yerine mermi tutan kucuk parmaklar

dünleri yoktu, bugünleri de yok, yarınları da olmayacak.

aktütün köyünün okulundaki birbirinden küçük, savunmasız, umutsuz ve mutsuz parmaklar onlar. oyuncak demiyorum, zaten ondan geçmişler, kalem istiyorlar ama sokaktan topladıkları ağır topların mermi uçları ellerinde.

minik parmaklarda soğuk mermiler. gözleriniz mi doldu? onlar 24 saat mutsuzlar.

elektriğiniz mi kesildi? huzursuz mu oldunuz? belki internete giremediniz, onların elektriği çok nadir geliyor.

doğalgazınız mı kesildi? fırında kekiniz mi pişmedi? mermi tutan, minik parmaklar soğuktan morarıyor o köylerde.

korkunun ne demek olduğunu biliyor musunuz gerçekten, bir kez daha sorun kendinize.