kaldığı sayfanın ucunu kıvıran sözde okur

Ayracını her okuyuşunda bir yerde unutan unutkan okurdur.

kitaplara yeterince özen göstermeyen okurdur.

kitabın amına koyan okurdur. kitap ayracını cetvel niyetine kullanan kişi ile akrabadır.

ödünç kitap verilmeyesi okur-hırpalar.

osman aysu tıynetinde bir yazarın kitabını okuyorsa kendi haline bırakılmalıdır.

kitabın onda iz bırakmasından ziyade kitaba iz bırakmak ister bu okuyucu.

kitabı kütüphanede hep ilk günkü gibi raf yeniliğinde mi tutmak gerçek okurluk?
okurluk kitabın sayfalarının ucunda mı?

güldürmeyin beni!

okunan her kitap biraz yaşanmışlık gerektirmez mi?
kitabınıza hiç mi not almaz mısınız?

ben alırım. daha kitapçıdan kitabı alıp ilk müsait olduğum an kitabımın ilk sayfasına yazarım, aldığım kitapçıyı, semti, tarihi, varsa özel bir alış nedenim, günün farklı bir anlamı varsa onu. bildiğiniz destan yani.

sonra kitabımı bazı yerlerini çizerek, bazı yerlerini etkileyen bir kelimeyi mesela yeniden yazarak.

kitap ayracım olmasına rağmen, kaldığım yeri kıvırıveririm yine de. her kitap biraz kendini bulmaktır içinde.
her yazar biraz biz'iz aslında.

kitaplarınıza dokunun, eskitin onları.