bugün

uzun yıllarca öyle olduğunu sandığım büyüyünce yanıldığımı anladığım söylem.

bu söylemi kendi kafamda kurguladım diye düşünüyorum. nasıl ve neden oluştu bilemem ama bana yanlız yaptığım tüm otobüs yolculuklarını zehir etmiştir.

otobüste görevlinin ne içersiniz sorusuna kasılarak " kahve" cevabını verişim ve bu kahveyi de yılların gurmesi edası ile sütsüz içişim midemi ağzıma getirmeme ve tüm yolculuğu kendime zehir etmeme sebep vermiştir.

zannedirdim ki herkes bana " vay bakın şurada kahve içen biri var hemde sütsüz ne kadar da büyük ne kadar da olgun" diye gıpta ile bakmakta.

bunun gerçek olmadığını anlamanın acısını sana nasıl anlatsam sözlük bilemedim.
küçükken her kahve içmek istediğimde sen daha küçüksün, kahve içersen kararırsın telkinlerini duyduğum için bana da öyle gelirdi hep.
kahve yaplırken bana da artık istermisin diye ilk sorduklarında ilk aklımdan geçen buydu..

iç ses: vayy be sanırım artık büyüdüm.
güncel Önemli Başlıklar