bugün

boş muhabbet etmek, zaman öldürmek, saygılarımla.
Çay ile sigara içmek, iyi hissettiren bir aktivite
kişi kendinden bilir işi zihniyetini bırakın arkadaşım.
gençler arkadaşlarıyla oturabileceği, sohbet edebileceği bir yer olarak kafeleri tercih ediyor.
türk gençliği'ni yozlaştırmayın bu kadar. her ne kadar iyi gitmese de, damarda akan bir kan;
göklerden gelen bir karar vardır.

türk oğlu türk işini bilir.
allahu ekber!

tamam sakinim.
Arkadaşlarla sohbet ederken swarm'dan checkin yapıp yeni insanlarla tanışma fırsatı.
Ne bir tiyatroda ne de bir sinemada uzun süre oturmaya katlanabiliyorum; elime bir gazete ya da çağdaş bir kitap alıp okuduğum seyrek oluyor. Tıklım tıklım trenler ve otellerde, bunaltıcı ve sırnaşık bir müziğin çaldığı hınca hınç kafeteryalarda, zarif ve lüks kentlerin barları ve varyetelerinde, dünyayı gezen sergilerde, geçit törenlerinde, bilgiye susamış kimseler için düzenlenen konferanslarda ve kocamana stadlarda insanların aradığı nasıl bir haz, nasıl bir neşedir aklım almıyor bir türlü. istesem ulaşabileceğim, benim dışımda binlerce kişinin ele geçirmek için itişip kakıştığı, uğraşıp didindiği bu neşe ve sevinçleri anlamam ve paylaşmam olanaksız. Öte yandan, benim o şenlikli saatlerimde yaşadıklarımı, benim için haz, yaşantı, cazibe ve huşu sayılan şeyleri dünya bilemedin sanat yapılarından tanıyor, sanat yapıtlarında arayıp seviyor onları. Yaşamın içinde ise hepsini kaçıkça buluyor. Ve doğrusu dünya haklıysa, kafeteryalardaki bu müzik, bu kitlesel eğlenmeler, az şeyle yetinen bu Amerikalılaşmış bu insanlar haklıysalar, o zaman ben haksızım demektir, o zaman kaçık biriyim ben, o zaman sık sık kendime verdiğim isimle bir bozkırkurduyum, yolunu şaşırıp yabancı ve anlaşılmaz bir dünyada gözünü açan bir hayvanım, eski vatanının havası ve yiyeceği elinden çıkıp gitmiş bir hayvan.
Kafede oturmanın hiçbir amacı yoktur.
işsizliktir.
Muhabbet bile yok artık. Herkes o çok akıllı telefonuna gömülüyor. Çay kahve ne varsa içiliyor. Arada bir caps veya video üzerine yorum yapılıyor. Boşa geçirilen vakitlere yazık.
üniversiteden önce:
- haydi oğul var git okuluna çalış büyük adam ol.
+ tamam baba.

üniversiteden sonra:
= oğlum bugün de mi kafeye gitcez lan? ders?
+ bundan sonra her gün kafedeyiz panpa. ders mers yok. unut.
= üniversite?
+ siktir et üniversiteyi.
para ve vakit harcamaktır.
yurt da kaldiklarindan canlari gitmek istemiyordur.
Aslında kafede oturan gençlerin çoğu amaçsızdır.