bugün

Bu benim üzerimdeki kara buluttur. Erkek arkadaşımdan başka bir şey yapmaktan hoşlandığım kimse yoktur sanırım. O kadar isterim ki yakın kız arkadaşlarım olsun gezelim dolaşalım sohbet edelim. Ilkokul arkadaşlarım var ve belli bir yerden sonra hayat görüşlerimiz ayrılmaya başladı. Kendimi tam olarak loser hissediyorum, bu kafa yapımı erkek arkadaşıma bazen açıyorum ama bu karamsarlıkla onunla da aram açılmasından korkuyorum. Esasen kendi içime dönüp bakmayali uzun zaman oldu, neler yapabileceğimi hobilerimi kapasitemi unuttum bile sayılabilir. Artık onu da yapamıyorum korkuyorum çekiniyorum bir şey beni engelliyor. Sahiden instagramda gördüğümüz canım kankam birtanecik dostum temalı postlar gerçek mi a dostlar? Bu durum kafamı meşgul ediyor yanlızlıktan korkuyorum. Üniversitede de aynı durum geçerli ortamim genelde erkek ve bir kız arkadaşa ihtiyaç duyuyorum çoğu zaman. Çok fazla kazık yedim o yüzden de bir çekince var. Böyle allak bullak şeyler. Içini kusma başlığı olmuş olabilir bu, beni dinlediğiniz için teşekkür ederim.