kadınları anlamayı başarabilmiş kadın olmak

can yakıcıdır kadınlar, kalp kırıcıdırlar. bu da sosyallikten uzak yetiştirilmelerindendir. insan sevgisinin ulvi boyutuna, dostluğun son noktasına ulaşacak kadar dünyaya salınmazlar. her şeyden uzak tutulurlar, anlamaz diye üzerine giderler, içten içe nefret dolu olur. kabullendiğini sanır, ay hayat böyle daha güzel ayol deseler de inanmayın siz, öyle bir olay yok. her insan rahatça dolaşabilmeyi, kötü gözle görülmeden arkadaşlarıyla takılabilmeyi, her yere girip çıkabilmeyi vs ister... neyse kadınların bu kadar uzak tutulduğu bu değerler yüzünden kadın arkadaşlığı, dostluğu, delikanlılığı, yiğitliği çok iyi bilmez. bunlar insani değerlerdir. kadın bunu bilmez! bunun için arkadaşlarıyla sadece zaman geçirir dedikodu yapar kadın. eve gidince de arkadaşının giydiği kıyafetleri yaptığı yemekleri eleştirir, yeri gelir utanmadan alay eder arkadaşıyla. bir kadının arkadaşlığına bu yüzden güven olmaz çoğu zaman. bir şeye ihtiyacın olsun, kıçını kaldırmak istemediği sürece kıçını kaldırmaz arkadaşı için. bu yüzdendir ki kadınları anlamak, kadın olarak bile mümkün olamaz. bu da onların iplerinin illa bir erkeğe verilmesinden kaynaklıdır. güvenmek zordur özgür kalmak isteyen esire...

dip not: çağ yenilendikçe biraz biraz düzeliyor bir şeyler, ama yeterli değil tabi...