kadı kızım

tüm tabuları perişan ettim. çözüme ulaşmayı bekleyen denklem gibiydim. bilinmeyenimi öğrenmeliydim.

rahmet okudum hissettiklerime.

kutuplarını reddeden şarj edilebilir bir pildim. kaç kez daha şarj edilebilirdim?

haftalarca geri dönüşüm kutusunda unutulan "yeni metin belgesi"ydim.

arka bahçemde, örümcek ağına teslim olmuş bi' pirkettim.

^^^

analog fotoğraf makinesinden çıkmış gibiydin. (filmlerini yıkayıp çıkartmama izin verecek miydin?).

önce y'i, sonra x'i verdin.

bir dua da sen ettin hissettiklerime.

aldın beni, cilası çıkmış eski bir oyuncağın içine yerleştirdin; "son sürat dön" dedin, "kendine".

üzerimde sağ tıklayıp 'geri yükle' dedin. sonra adımı değiştirdin.

ağacın dibinde bulduğun kireç taşıyla boyadın beni; eline geçirdiğin ilk kömürle tırtıklı yüzeyimde gidip geldin.

^^^

x'ten ve y'den çıkan sonuçla bölünemeyeceğimizi öğrettin.

kendi dinimizin kendi tanrı(ça)ları, kendi peygamberleri ve kulları olmamız için dua ettin.

girdin içime; bir bayram telaşıyla sıraladın ibadetlerimizi ve kaydedip kapattın metin belgesini. *
tırtıklı yüzeyimde gezdiğin kömürle tebessüm ettin; (: