bugün

yaradılışımız gereği olsa gerek, iyi insan tanımlamasına uyan insanların olmamasıdır. tabi ki, kime göre neye göredir lakin tecrübeyle sabittir!

"kimseye iyi demeyin sonra kötü demesi zor olur" diyen ben maalesef fazlaca kişiye -iyidir- demişimdir. ve her defasında da yanılmışımdır. her defasında yanılacağımı bile bile hem de...

yaptıklarınızı düşünürsünüz, onların bildiği bilmediği. yüzlerine, en zor zamanlarınızda bile mutlu olsunlar diye güldükleriniz, ilk virajda terkeder giderler sizi. şarampole yuvarlanmak kalır size de... seversiniz, sorgusuz, sualsiz... çok seversiniz hem de. kelimelerin tarif edemeyeceği kadar çok seversiniz ama insandır sonuçta. ve deymez bilirsiniz. bilirsiniz ama bir kez bile yanılmış olmak istersiniz. "halt etmiş şair olacak bu sefer" dersiniz. olmaz yine... aynı şarkıyı söylemeye devam eder sonra aynı ağlamaklı ses;

-bazen ne yaparsan yap, olmuyor bazen-

hep daha çok seven olmak istersiniz can yücel'e inat. daha az severlerse kırılacağınızı bile bile. insan yanımız hala var olsun dersiniz de, insan yanınız olduğundan aslında daha fazla değer vermemelisiniz.

sözün özü iyi insan yoktur, iyiler başka boyutta başka alemde kaldırlar. gelmedi onlar hiç, bu lanet dünyaya. kendine insan diyen yaratıklar zapt etti yeryüzünü.

yeryüzünü zapt etmiş yaratıklara selam olsun, en iyi olanınızı skim!