insanın zamanla her şeye alışması

bir insanın zamanla her şeye alışması durumu.

gerçekten garip bir durum. bunun nedenini araştırmak, sorgulamak lazım. bundan önce en son sigaraya yapılan zam aklıma geliyor mesela, herkes isyandaydı. kimse 7-8 lira vermem diyordu sigaraya ama ne oldu sonra ? alıştık.

bu son yapılan zamlarada alışacağız orası kesin. ancak neden ilk önce büyük tepki veren bünye, sonrasında hiçbir şey olmamış gibi hayatına devam eder ? umursamazlık mıdır bu ? unutkanlık mıdır ? yoksa ikisi birden midir, orasını pek anlayamıyorum.

türk halkı zaten sevilmeye müsait bir bünyeye sahip. akp zihniyetiyle büyüyen bir gençliğin olması nedeniyle, genç arkadaşlar hiçbir şeye tepki veremez hale gelmişte olabilir. bir korku cumhuriyetinin ortasında yaşıyoruz ne de olsa. hiçbir şeye ses çıkaramıyoruz. sesini biraz yükseltirsen ya terörist, ya darbeci, ya da vatan haini yaftası yiyorsun.

ilginç bir ülkede yaşıyoruz, ancak bunları değiştirmek elimizde. devletin satılmadık malı kalmadı, çevremizde özelleşmeyen hiçbir şey yok. akepe yandaşı değilsen hayat sana çok zor. yandaşları, yakınları ve ailesi zenginlik içinde yaşıyor akepelilerin. bunun farkındayız ama umurumuzda değilmiş gibi takılıyoruz. başımızdaki bu gerici, ayrımcı, yalancı zihniyetede alıştık. onlardan önce hayat daha güzeldi, bundan emin olabilirsiniz. artık başımızdaki bu beladan kurtulmamız gereiyor. kendimize 2 tokat atıp uyanmamız lazım.

edit: imla.

ölümün soğuk kalp atışlarının hırçın melodisini, canımızda dinlemeye, dinletmeye alışmışız var mı ötesi?

kargo'nun badlik amiri parçasında geçen "açlığa alışıyor insan peki ya deliliğe alışabilir mi?" sözünü hatırlatan durumdur.

halk olarak karışıklık çıkmasını sevmediğimizden midir bilmiyorum ama böyle birşey var malesef.