insanlara anlatmanın bi yararı olmadığı gerçeği

insanlara anlatmanın hiçbir şeyi çözmediğini anladığım günden beri kendi içime dolduruyorum her şeyi.. Ve öylesine mutluyum ki bundan.. Sadece bazen tüm duvarlarımdan kurtulup birinin omzunda dinlenmek istiyorum.. Güzel elleri olan adamlar tutsun elimden istiyorum, yoluma hep benim sevdiğim müziği seven, bana bakarken gülümseyen güzel insanlar çıksın.. Pişman olacağım hiçbir eylem içinde bulmayayım kendimi.. Yanlış insanlar dahil etmeyeyim hayatıma.. Ama bütün bunları düşünürken yine duvarlar örüyorum aslında.. Yine kategorize ediyorum fark etmeden.. Ya da canımın yanmasından o kadar korkuyorum ki kaçıyorum insanlardan..