bugün

1980'li yıllarda türk-islam sentezci hocalarca erkek öğrencilere yasaklanmış hareket. sonra anlaşıldı ki onların meramı farklı imiş. (bkz: hüseyin üzmez)
kızlar bitliyse işkencedir.

(bkz: gönül yaklaşma çarparım)
yanlış düşüncelere yol açan durumdur.

(bkz: ilkokulda iki kızın arasında oturmayı ceza sanmak)
Kızların normal, iki tiki kız olmadığını düşünürsek ve bu okul anadoluda bir okul ise kızlar zaten erkek gibi oldukları için her hangi bir yanlış harekette kafa göz dalarlar çocuğa. Ama istanbulda bir kolej ise ve bu saygı değer iki kızın arasında oturuyorsanız * ozaman sorun yok, sürekli kaleminizi yere düşürebilirsin. *
eğer erken gelişmiş iki kız ise ( ki kızlar erkeklerden önce bazı değişimlere uğrarlar) erkek çocuğunun yapılana karşı bir bok anlamaması ve direk öğretmene "öğretmenim şu eteğini açıp donunu gösteriyo" şikayetinin yapılması durumunu doğuran bir yanlış uygulamadır. genellikle lisede bu oturma düzeni yapılması daha makbuldür ki alan veren razı durumu olsun.
Yaramaz erkek çocuklara verilen bir ceza, disiplin verme yöntemidir. Ama sonuçta zavallı kızlara verilmiş bir cezaya, eziyete dönüşür.
çocuk psikolojisini alt üst eden bir durumdur.
aslanlar gibi dayak yemek varken, bu cezaya çarptırılmak erkek adamı öldürür.
(bkz: iki karpuz bir koltuğa sığmaz)
dalga geçilme ve utanma sebebidir. büyüdüğünde anlaşılır ki; meğer iki gelin yanyana, ortadaki jokermiş.
kızlara bağlı hem de artık üçlü oturtmuyolarki yani uzun bir süredir bu böyle ama benim yanımda oturan erkekler benimle oturuyo diye sevinçten havaya uçardı ama ben anlayıp hep arkadaş gibi davranınca çok üzüldü hayvanlar.