bugün

2008 iran yapımı olan başarılı bir film. Afganistan gerçeği ve fakirliği iliklerinizde hissedebileceğiniz bir yapım olma özelliğinin yanı sıra; görüntü yönetmeninin imgeleri betimleme konusundaki mahirliği filmi izlenebilir kılıyor! Yanı sıra Oyunculukları da başarılı bulduğumu belirtmem gerek.

Özetle; Yalın bir Afganistan hikayesi izleyicisini bekliyor.
sinir bozucu .
-Yazı spoiler içerir-

Yüzeyinden bir psikanaliz yapacak olursak:

- bedeninin eksik oluşundan ötürü Toplumdan dışlanmış - arkadaşlarından taşınmak için yardım istemesi ama hiçbirinin yardım etmemesi buna bir örnektir. - eksik ama zengin olan bir çocuğunun bu dışlanmaya tepkisi öfke olmuştur. Filmin her karesinde var olan çatık kaşları da bunu doğrular nitelikte.
Ve paranın gücüne inanmış bir toplum içerisinden geldiğini o denli belli ediyor ki bu çocuk. Parası ile bir zeka engelli çocuğa kendisini sırtında taşıtıyor en başta. Sonra onu atı olarak kullanıyor. Yarıştırıyor, ahırda yaşatıyor, samanla besliyor... hatta paranın gücü o denli sarıyor ki kendisini 'kendince' aşık olduğu dilenci kızı parası ile 'kendisinin' yapıyor. Elde ediyor.

Ve biz paranın yoksul toplumlarda olan gücünü bir kere daha görüyoruz.

Zeka ve kısmen bedeni olarak engelli olan fakir çocuk ise yaşadığı insanlık dışı olaylara ancak sessiz kalabiliyor. Her gün uyuduğu delikten hallice o yerde uyumak ile ahırda uyumanın pek bir farkı yoktur belki. Hatta ahır daha bile konforlu olabilir orada.
Ancak o her gün deliğine gidiyor. Zira insanlığını da o delikte bırakmış olacak ahırda duracak olsa.

insanlığını bırakmak istemiyor.
Ne olduğunu biliyor. Olması istenen şey değil, var olduğu şey olduğunu biliyor.

Beni en etkileyen şey bir olay değil filmdeki. Ya da bir diyalog değil. Çocuğunun film boyunca adının dahi kullanılmaması. Çocuğun adını dahi bilmedik. Bazen eşek olarak çağrıldı. Bazen bir at.
-Özellikle yapıldığını düşünüyorum böyle bir şeyin. tabii ki anlayana-

O kadar şey yazdım. Çocuğunun direnişinin sonucunu yazmadım.
En sonunda herkes, tüm toplum benimsedi onun "at" olan halini.
Ve hatta ona bir at maskesi bile taktılar. O günün sonunda çocuk deliğine at maskesi ile girdi. Ve bir daha, sefalet içinde gezecek dahi olsa, zengin çocuğun "at"ı olmadı.

Nerden mi biliyorum? Film bize o bilgiyi vermiyor. Ancak bu hissi gayet veriyor. Özgürce yürüyor sonunda filmin.

Ve uzaklardan yoksul çocuklara sesleniyor bir adam:
"Efendimizi taşıyacak kuvvetli ve sağlıklı bir çocuk arıyorum. Günde bir dolara!"

Eski bir at.
Yeni bir insan.
Yeni bir at.
Eski bir insan.

Bu döngünün bozulacağını hiç sanmıyorum.
insan her şeyi göze alıyor kaybedecek hiçbir şeyi olmayınca.

-aeo.