hırsızlıkla dincilik arasındaki ilişki

hiç öyle "aaa olur mu? dine karşı büyük günah işliyorsun" filan demeyin.

zaten dinden değil dincilikten, dini bir meta olarak kullanıp siyasete taşıyanlardan söz ediyorum.

insanlar eğer hırsızlığı, düzenbazlıği, yolsuzluğu, gözüyle gördüğü kulağıyla duyduğu halde umursamıyorsa, "dur bir dakika lan bunda bir yanlış var" demiyorsa, bu işin büyük sorumlusu din siyasetidir.

siyasete dinin taşınmasına, allah'la peygamberle kitapla örtüyle siyaset yapılmasına yıllarca itiraz etmeyenler, halkı da göz göre göre bu siyasete alıştırdılar. şimdi seçimlere giderken ana ölçü adayların ve partilerin "yeterince müslüman" olup olmamasıysa bunun nedeni, kıçı kırık da olsa anayasada yeralan laiklik ilkesinin içine sı.ılmasıdır. akp'siyle chp'siyle mhp bdp'siyle, gericilikle mücadele etmek yerine onunla uzlaşmayı ve ondan mümkünse faydalanmayı seçen düzen partileridir.
gericinin aslı (akp) varken de kimse onu taklit edenleri daha müslüman bulmadı tabi.