bugün

Lise sınavına girerken derece bekliyorlardı, yeni anadolu lisesi olmuş bir liseyi zor kazandım.
Gitar çalmak istedim zar zor aldırdım. Daha ilk gün akort edeyim derken teli koptu gereksiz gördükleri için tel aldıramadım sonra dura dura hevesim kaçtı sonuç olarak çalamadım.
iyi futbol oynarım, amatörde oynamaya başladım ilk maçta krampon yırtıldı.
ikinci maçta sakatlandım.
Sonra kulüp kapandı.
Vücut geliştirmeye başladım ilk ay gittikten sonra ailemin yine gereksiz görmesi sonucu gidecek para bulamadım o da kaldı.
Kız arkadaşımla mutluydum evliliğe kadar gider diyodum sonuç olarak terkedildim.
Üniversiteye gittim ev tutmak istedim zar zor ikna edip ev tuttum sürekli problem yaşadım elektrik gitti su gitti hala da yaşıyorum.
Sonuç olarak istemediğim bir bölümde okuyorum.
önünüzde duran koskoca bir hayatta yüzlerce "bok" u başarabilme ihtimaliniz olduğu gerçeğini

değiştirmeyen durumdur.

yeter ki karar verin ve pes etmeyin.

yapacam deyin ve yapın.

hepsi bu.
hayatta her şey güzel gidecek diye bir durum yok ki. hayatta her şeyi başarmak zorunda da değilsin. bırak bu kadar olumsuz bakmayı hayatın tadını çıkar.seni mutlu eden şeyleri yap. "hayat sen planlar yaparken başına gelenlerdir." herkesin önüne fırsatlar çıkar. biz yapamadıklarımıza mutsuz olurken belki de yapabilecek olduklarımızı kaçırıyoruz kim bilir.
Şahsi bir suçtur. 2. Ve 3. Kişilere yüklemek acizliktir. Çözümü için içimizde kurduğumuz bahane fabrikalarını kapatmak gerekir.
Bu hayatta başarabildiğim tek şeydir.
O zaman başarısızlığın hakki verilmelidir.
toplumun başarı olarak nitelendirdiği birtakım şeylere takılmak gereksizdir arkadaşım. başarıyı fazla para ve gösterişten ibaret kılan bir toplumda üzülmeye değmez.
(bkz: loser)