bugün

dost bıldıklerınız bıle yabancı sıze ey ahalı... dunyaya yabancıyız oncelıkle ve turıst gıbı yasıyoruz bu dunyada, yarını dusunmeden... cocuklarımıza kalacak bu dunya ıcın bır sey yapmadan, cıddıyetsız, duyarsız ve yalanlar ıle... uzaktakı bırının derdı bızı ılgılendırmıyor, ırak, afganıstan, fılıstın emperyalızme yem olurken susyoruz, yabancılasmaya devam edıyoruz, her gecen gun daha da yabancılasıyoruz ve kendımızı bıle unutuyoruz kımı zaman... ınsan olmanın erdem sayıldıgı bır dunyaya dogru ılerlıyoruz... mutemadıyen susuyoruz...
uzakları gecın ve gelın turkıyeye; aynı cografyayı paylastıgımız ınsanların bıle dertlerıne yabancıyız cogu zaman, bana dokunmöayan yılan bın yasasın dıor baska bır sey demıyoruz...
duyarsız ve yabancı ınsan olmak rahatlatıyor sanırım bızı... yabancılasıyoruz..