her şeyden nefret etmek

hayattan bıkmaya delalettir.

ölmek istemektir.

nefret etmek için koşul aranmadan her şeyden ama her şeyden nefret etmektir. insanlardan, kurumlardan, doğadan, hayvanlardan... kısacası varlık adı altındaki korkunç şakadan nefret etmektir. var olmaya devam edilen her saniye kişiyi yakıp kavurur, varlıktan yoksunluğa doğru atılan her gölgeli adım biraz olsun rahatsız zihni dinginleştirse de daha yok edilmesi gereken kocaman bir "her şey" olduğu için kişi son nefesini verene kadar kırbaçlanırcasına nefretini kusmak için fırsat arar. çünkü o bu hale getirilmiştir, varlığı olumlayan psikotik insanlık tarafından.

yaşamaya ısınamamış insanların yaptığıdır. herkesi ve her şeyi sevmek kadar tehlikeli. en iyisi normal olmak, cool takılmak canlar.

mümkün olmayan durumdur.
birçok şeyden nefret edilebilir ancak her şeyden nefret ettiğini söylemek fazla iddialıdır. kendinden oldukça fazla nefret eden biri olarak söylemeliyim ki, sevdiğim birkaç bir şey yok değil. hayatımın işleyişinden, sorumluluklardan, zorunluluklardan, çevremdeki insanlardan, trafikten, aptal tv programlarından, sosyal medyadan, her an ulaşılabilir olmaktan, fazla içip kusmaktan, sık sık fast food yemek ve daha bir sürü şeyden nefret ediyorum. ama her türlü soruna ve şiddetli geçimsizliğe rağmen yanımda olan ailemi, dinlediğim güzel şarkıları, anlamlı filmleri, yalnız başıma camdan sigara içmeyi ve alarmsız uyandığım sabahları seviyorum.
şimdi bir kamu spotu mesajı vereceğim. her şeyden nefret edemezsiniz, çünkü öyle bir düzenimiz var ki nefret edilesi onca şeyin arasında aşık olunacak birkaç bir şey bulabiliyoruz yine de. bu birkaç bir şey için de yaşıyoruz işte. yaşasın birkaç bir şeyler! şerefe!

bir zaman sonra geçen ergen hissi, hangimiz yaşamadık sivilceli dönemlerimizde hayata isyan parere'sini.

Kafada bir sorun olunca normal olan bir vaziyettir.En yakın tamirciye bir uğramak lazım.

Ergen oldugunuzun kanitidir.

kimse beni anlamıyor diye karanlık odasında sessiz sessiz ağlayan berkecan veya pelinsu hareketi olsa gerek.

Benimdir bu.
Her şeyi ama her şeyden nefret ediyorum. Hiçbiri de kusursuz değil. Kusurlu olan asla sevilmez.

sevilmediğinizi hissettiğinizde başınıza gelecek şey.

çünkü insan sevgiyle beslenir. sevgisiz insan aç insandır ve aç olan her canlı saldırgan olur, nefret doludur.

şu an yaşadığım duygu. eski sevgilimin az önce bir oğlu oldu ve bunu whatsapp tan yazarak mutluluğunu benimle paylaştı. mutluluğunu paylaşıyorum diyerek elbette ki toz pembe bir yalan söyledim. lakin içimde şu an kelle koparan bir işidci var. ay heyt yu. fak yu oooolllll.

edit: bahsi geçen namussuz evlendiği kişiyle beni aldatmıştı. bense hala mutsuz ve umutsuz bir bekarım.

böyle olur her insana ara sıra. ver bi çay osman abi diyesim gelir bir de sigara yakasım.
ama ne çay verecek bir osman abi vardır o sırada, ne de çakmağı bulabilirim panikten.

yolunda gitmeyen hayatın belirtisi.