her sozunde maneviyata atif yapan insan

genellikle bir eksiklik ya da eziklik duygusundan ötürü duyduklarına değil inanmak istediklerine inanan insan türü.mesela "sen zayıflamışsın" desen "önemli olan karakterimiz zayıflamasın" veya "e senin şekerlik kırılmış" "önemli olan kalpler kırılmasın", "senin bacağın yaralanmış" "o geçer be koçum önemli olan dil yarası asıl o geçmez" falan *

adı geçen şahsın benim şahsen yakınen tanıdığım tipten olup; her yerde maneviyattan konuştuğu kendini olmadığı gibi gösterdiği müritleri vardır bir de. ah bilmem neniz ne kadar iyi birisi. ne kadar şanslısınız derler size onla ilgili.
olsun olsun.sen her zaman iyi ol.Allahım bana nefsime sahip çıkmama yardım etsin başka bişey istemem. sözlerini otomatiğe almıştır.
(bkz: güzel insan)