hatırlatmayın bana susun

sormayın bana nası oldugunu nasıl kaybettiğini nasıl oldu işte öldü ne olucak ben bıraktıgımda olmuştu işte ben tanıdığımda yaşıyodu. ben sadece 3 yada 4 sene tanıdım ozaman kendımı bılmıyordum sadece cocuktum ben sadece onun peşinden koştugumu bagırdıgımı hatırlıyorum. tek hatırladıklarım bunlar tek hatırladıgım erken yaşta kaybetmiş oldugum sadece bunları hatılıyorum. hep bi resmine baktım tek hatırladıgım bana benzediği aynalara bakamıyorum. onu görüyorum cunku özledim cunku yıllardır özluyorum onu hep görmek istedim hep sarılmak ıstedim. elini öpmek istedim. bayramlarda ona sarılıp bayramını kutlamak istedim sadece baba demek istedim.cocukluğumu onun koruması altında yaşamak ıstedim onu kaybettiğimi oldugunu hatırlamakla yaşamak istemedim. annemin her ağladıgını gördüğümde evden kaçmak ıstemedim. hiç bizaman istemedim her seferinde oturup yanına babam gelicek demek istedim ağlamak demek istedim hep gülmek istedim bakka ne istiye bilirim. her hatırladığımda ağlamak değil gülmek istedim. 23 nisanlardan nefret etmek değil onun elini tutup kutlamaya gitmek istedim cok şeymi istedim. Hep bişeyleri cokmu istedim istemiyorum artık bişey istemiyorum hiç bişey istemiyorum.. sadece oturup ağlamak istiyorum. BABA SENi COK ÖzLEDiM COK ÖZLÜYORUM...

Hatırlatmayın. ben cocuklugumu babam öldügünde denizin derinliklerine gömdüm her seferinde cocuk olmamı istemeyin benden.. her cocuk olduğumda babağımı kaybettiğim gelir aklıma ben cocuk olmayı sevmiyorum hep bi kayıp geliyor aklıma ben ne yapsam bilemiyorum her zamam. siz bakayın bana ben cocuk olamıyorum diye oyunda oynayamam sanmayın sustuğumda bi kenarda oturduğumda sormayın bana neyin vardiye ben buyum işte ben hep bu oldum izledim cocukları seyrettim onları. beni sevenleri kaybetmeyi sevmiyorum. kaybettim cok insanı ya ben hata yaptım yada onlar gitti benden. ilk babamı kaybettim ben küçüktüm pek bilmem hatırlamam babamı. sonra sevketi kaybettim o hayattan sıkılmış ölmek istemiş ve kendisi yaptı bunu. sonra eski çalıştığım yerde en sevdiğim ustamı abimi kaybettim o kredi borçlarından ailesine bakamadığı için gitmek istedi. sonra en yakın dostumu CENK kaybettim. o yaşamayı severdi. onu benden annesinden ablasından nişanlısından aldılar. bıçaklayarak öldürdüler. hiç cocukluk yaşayamadım hep bi kayıp vardı cünkü cocukluğumu yaşamak istediğim zamanda oldu ama gördümki ben cocukluğumu yaşamak istedikce bişeyleri kaybettim değer verdiğim herseyi herkezi kaybettim o yüzden bana hatırlatmayın susun ben çocuk olamam benim olabilicek bi cocukluğum yok cünkü. cocuk olmak istediğimde sevgim ağır geldi. onu kaybettim. Çocuk olamam cünkü korkuyorum Annem kaldı sadece yanımda onuda kaybetmekten korkuyorum cünkü onuda kaybedersem sığınacak hiç bi kapım kalmıyor. cocuk olamam ben. o yüzden hatırlatmıyın bana susun....