bugün

hastabakıcılık adlı mesleği icra eden kişilerin insana garip gelen yürüyüşleridir.

bugün hastaneye gittim ve peşinen söylemeliyim ki hastane ortamlarını hem çok sever hem de hiç sevmem. garip bir psikolojiye sürükler beni oldum olası. hani bir taraftan derdine, derman arayan insanlar ve türlü-çeşitli hikâyeler(genelde üzücüdür) dinlemek şansınız olur ama öte yandan da sağlam adam dahi o ambiyansın etkisi ile hasta olup çıkar resmen. sevmem ve sevmemem de işte bu yüzdendir.

herneyse konumuz bu değildi...

şimdi bu hastanelerde "hastabakıcı" adını verdiğimiz ve oradaki hastalarla ilgilenmek gibi bir görevi olan insanlar mevcut. bugün de bu insanlardan gördüm birkaç tane ve kadınlı, erkekli değişken opsiyonlarda. her birinin tipleri, birbirlerinden farklı, konuşmaları, şiveleri ve hatta yaşadıkları hayatları birbirlerinden farklıdır muhtemel ki.

ama bu insanların yürüyüşleri aynıydı arkadaş. komiğime gitti, hepsi de ayak tabanlarını yere sürüyerek yürüyorlardı. hayır bana mı öyle geldi, bu mesleğin gereği midir bu durum çözemedim açıkçası ama hepsi de istisnasız hışır hışır terliklerini yere sürterek yürüyorlar.

ama ben merakımı daha büyük çaplı tutuyorum. bu insanlar sivil yaşantılarında da böyleler mi? evde falan da ayaklarını sürterek mi yürürler? hayır öylelerse bilelim ki yarın-öbür gün ev tutmaya veya almaya karar verecek olursak "hastabakıcının alt katını" tutmayalım.

düşünsenize gecenin bir yarısı üst kattaki hastabakıcı su içmeye kalkıyor ve resmen sizin tavanınızda bir şeyler sürükleniyor.

garip velhasıl...
biraz bıkkınlık ve bir de o inanılmaz ağır terliklerin verdiği sıkıntıdan kaynaklanabilir. ama on numara tespit efenim. gözümün önüne geldiler resmen.
sağlık sektöründe olmayanların anlayamayacağı durumdur, kişinin artık ayağını kaldıracak mecali kalmamıştır ancak sürüyerek yürür.
böyle ayaklarını sürüye sürüye yürümek.
penguen gibi yürürler.
gözlem yeteneğine sahip yazar tespiti.

hayran bıraktı.
ayakları sürürken, aynı zamanda eller cepte (başmarmaklar dışarıda olacak şekilde) yürümektir.
sadece onlara has bir yürüyüş biçimidir. böyle umarsızca, lakayt lakayt..