bugün

unicef, haklarında 1998 yılında koruma kararı almıştır.

ya halısaha sahabısı adamın çocuğudur, ya abisinin maçına gelmiştir ya da babası tutmuş kolundan "babanın maçı var izle sen de" demiştir.

kimin veledi olursa olsun, bütün haftayı iple çekmiştir. maç boyu, "bi büyüsem de ben de bir gün böyle top oynasam, herkesi çalımlasam" diye iç geçirmiştir.

genelde halısaha maçının bitişi, düdükle değil de sikimsonik bi zille gerçekleştiğinden, zilin ardından topu tamamıyla unutan (ki ben bunu hep sevişip boşalan adamın yanındaki hatuna olan ilgisizliğine benzetmişimdir)* oyuncular terli terli soyunma odalarına giderken, bu gencolar girer sahaya.

kaleye bi kaç tane cılız şuttan sonra, abilerinin, babalarının üstlerini değiştirip "hadi gidiyoruz" demelerini beklerler.

o çocuklar büyür, sonra hem hayata hem de maçtan sonra topa küserler. ha bi de orgazmdan sonra yanlarındaki hatunlara.*