göt tutuşunca allah a sığınma dürtüsü

sadece zor durumda ve sığınacak kapısı kalmadığında yaratıcısı olan allah'a sığınma dürtüsü. korkan ve ne yapacağını bilemeyen bireyin içinde az da olsa kalan inancıyla beraber bir an için de olsa durup, düşünerek gerçekten karşılıksız ve anında sığınabileceği varlığa karşı hissederek acziyetini kalbende olsa yaratıcısına hissettirmesi.

yanlıştır keza sadece zor durumda değil her daim allah'a sığınabileceğini, dua edebileceğini bilmeli birey. ha sadece zor durumlarda aklıma gelir allah, o'ndan sadece zor durumlarda yardım isterim, sen bilirsin.

seni allah'a havale ediyorum..

tutuşan göt olsa neyse ki kısık ateşte tutuşan kişinin kendisidir; göt tutuşması açıkçası bir tabiat olayıdır. kimi kalbden kimi kendinden tutuşur. vesselam.

ateist düşüncenin yıkıldığı andır. 1999 marmara depremi sırasında ateistliğe veda eden çok adam gören biri olarak insanoğlunun varolma sebeplerinden biridir. Çünkü insan kendinden daha yüce bir varlığa inanmadan yaşayamaz, iç huzura erişemez.

yangın tüpünün hortumunu döte sokmaktan iyidir.

her insanoğlunun en temel içgüdülerinden biridir kendinden üstün bir varlığa tapınmak ve başı sıkışınca ona sığınmak. bundan ötürü genelde "ben atesitim çok marjinalim" diye ortalıkta fink atan tipler dahi g.tleri sıkışınca bir anda en kral müslüman olurlar. he birde hakikaten bu işin hakkını veren ateistler vardır ki onlar ayrıdır. onlar ölüm döşeğinde dahi azraili görmeden allah'a inanmazlar.

(bkz: sallanan uçakta ateistin kalmaması)

allahın varlığına ve birliğine iman ettiğinden haberi olan* olmayan* insanlarda görülen dürtü*.
düşen uçakta kalmayan ateist değil, ölümden korkmayan insandır; tabi ruhsal bir rahatsızlığı yoksa.

normal korkunun, Allah korkusunun önüne geçtiği zamanlardır.
Allah korkusu olsa yapılmazdı o günah.

bundan tam 10 sene önce bir sabah günü bıraktığım dürtü. dolayısıyla şu an bir yerlerim tutuştuğunda sığınacağım son ve en garanti liman yine benim.