bugün

(bkz: intihar)
filmlerde oluyor lan sadece. (bu arada oluyo mu yazsa idim tam bilemedim, neyse siktir et)

yok öyle "her şeyi geride bırakıp, kendime yepyeni bir sayfa açıcam abi" olayları. neyi, nereye bırakıyon olm sen? daha günü geçmiş faturaları ödemeden, günü geçmiş hayallerin peşine mi kapılıyorsun? anılarınla harmanlanmış şehirleri, evleri, insanları, eşyaları hiçe sayarak gideceğini mi sanıyorsun?

ben sana gitme demiyorum tabi, git. hobi olarak yine git, hiç gelmemek üzere git, sırf ipnelik olsun diye git. madem ille de gitmek istiyorsun, elbette bunu yapabilirsin. lakin her şeyi bırakıp gidemezsin. dönüp dolaşıp, o geride bıraktığını sandığın "her şey" yine seni buluyor çünkü. aklını başına devşirip git diyorum sadece lan, senin selametin için.

gömdüm.
sadece bıraktıgını sanırsın yeni hayatında da geride bıraktıklarını hatırlatacak birseyler çıkar karsına.
her insanın hayatının bir döneminde aklından geçirdiği, ancak şanslı bir azınlığın gerçekleştirebildiği güzellik.

üniversiteye başka bir şehire gitmek farklı bir durum. her ay ''babacığım param bitti para gönder'' derken, hiçbir şeyi geride bırakmış olmuyosun.
yeni bir hayat kurmak amacıyla uzak bir şehre giderken, geçmişe ait her şeyi arkada bırakmak. tazelenmek için gerekçe.