geç kalkmaya alışamamak

erken kalkmaya alışmış bünyenin geç kalkmaya alışamama durumu.

hayatım boyunca hep sabahçı oldum. her sabah 7'de uyandım, uyandırıldım. çünkü ders 7.30'da başlayacaktı. bu, bana her ne kadar yorucu ve uykulu bir gün geçirtecek kadar sıkıcı gelse de, bunun değerini şimdi anlıyorum.

okulumuz yıkılıyor ve yan okula taşınıyoruz. evet evet, dönemin bitmesine son 2 ay var, fakat bizim okulumuz daha şimdi yıkılıyor. 5-6 yıldır "yıkılacak yıkılacak" deniyordu, helal olsun diyorum öncelikle.

konumuza dönecek olursak, 2.30'da gideceğim artık okula ve bu düzen beni düzüyor. amk ben kaçta eve gelecem de kkendime ne zaman vakit ayıracam? akşamın 7'sinde eve mi gelinir?

yine konu dışına çıktık... işte bu yeni düzene rağmen, ben hala sabahın 7'sinde uyanıyorum kendiliğimden. eskiden olsa ziksen kalkmam o yataktan, ama şimdi kalkıyorum. niye mi? erken kalkmaya alıştım da ondan. zor ve saçma geliyor artık bana geç kalkmak.

yıllardır beceremediğim olaydır. yurda ilk geldiğim yıl odamın kocaman penceresi 5 metre ötedeki minarenin megafonu ile bakışıyordu. zaten pek sevmezdim uyumayı ama o minare benim hayatımı altüst etti saat 05.36da uyanıyordum. ezan saatleri yavaş yavaş ileri gidince 05.40-45 vs ben ezandan erkekn kalkmaya başladım. ders 9da başlıyordu ve o saate kadar ne yapacağımı bilmiyordum işiniz yoksa uyumak güzeldir. tabi becerebilene