fotoğraf çekerken zorla güldüren fotoğrafçı

halbuki bas deklanşöre geç. yarrak gibi çıksın müşteri kime ne.

vesikalık fotoğrafta ifade olmaz saçmalığından doğar.

gülünmez gözler kısık çıkar, cart olur curt olur gibi anti bilimsel sıçımlar dışında adamı zorla sırıtımsatıp çekilen fotoğraf tabi ki göte benzer.

en başında en doğal ifade yakalanmalıdır. oraya kim oturursa otursun sanki geceden sibirya köyünde pencere açık yatmış kamboçyalıya döner.

burada fotoğrafçı girer devreye. biraz muhabbet, biraz yönlendirme. bir kaç ısınma çekimi. flaşlar patlasın 3-5 çok yazmaz.

işin sırrı işin sırrı ve biraz daha işin sırrı. sonuç mükemmel. her seferinde evet işte bu. gülümseyen fotoğraf seçilir.

biometrikte ifade olmaz diyenler çıkacaktır tabi ki. haklılar. tam bir mal duruşu istiyorlar. ama onun da bir sırrı var. işin sırrı işin sırrı ve küt.

iş fotoğrafçıda bitiyor. amaç güldürmek şaklabanlık yapmak değil, insan psikolojisini ve portre çekmenin adabını bilmekte.

Bir de bunların güldürmeyeni var.

Pasaport fotoğrafı çeken adam
(bkz: biyometrik fotoğraf)

lise mezuniyet fotografları çekilirken başıma gelen fotografçıdır. Şimdi efendim bütün sınıf çıkmışız dışarıya ışık gölge falan her şey ayarlanmış. Sıra bana geldi. Fotografçımız nasıl ben bunu daha çok rezil ederim dercesine ilginç poz denemelerinde bulunuyor. Yok sag ayagını 45 dereceyle yana aç şimdi aynı bacagı öne çıkar. Birazcık sola dön. Dur dur olmadı o. Şimdi egil biraz. Bu
gibi komutlardan sonra bir pozda karar verdi. Tam çekecek bu işkence bitecek derken.
Hoop. Gül biraz dedi. Neyse hafif tebessüm
edildi. Fotografçımız bunu da begenmedi.
Gülmezsen çekmem dişlerini göster dedi. Bu arada ben de o zamanlar kimseyle fazla muhabbeti olmayan cool takılan bir tipim. Bu olay karşısında herkes toplandı beni izlemeye başladı. Fotograflar güzel oldu olmasına ama bana hiç unutmatacagım zorlu anlar yaşattı fotografçımız.

adamın işi komedyenlik olmadığından zorla güldürür tabi sizde somurtmayın gülün az kardeşim.

ev arkadasimla mezuniyet fotografi çektirirken karsilastigimiz fotografci türüdür. ben gudubetin biriyim gulesim gelmiyor haci biri zorlarken beni. hayir bir de dokunuyor sürekli ve birinin bana dokunmasina dayanamam. en son ev arkadasimla birlikte fotoğraf istedik kepli cuppeli elimize kirmizi kurdeleli diploma replikasi verdi ama bi tane ulan dedim 2 adamiz bi üniversiteyi bitiremeyince tek diploma veriyorlar galiba basladim gülmeye durduramiyorum kendimi, iste o zaman çekilen fotoğraf en mukemmeliydi.

hiç karşılaşmadığım fotoğrafçı türüdür. çünkü genelde beni güldürmemek için çabalarlar. *