farkındalığa verilen anne tepkileri

çoğu annenin belki farkında olmadan belki de bilinçli olarak yaptıkları tepkilerdir. daha anne olacağını duyduğu anda başlar belki de.şöyle ki hamilesinizdir.müthiş bir şeyler olacağını hissedersiniz.siz ve müthişlik belki ilk defa birliktedir. anneliğin duygularının temellendiği o dokuz ay boyunca bebeğinizin içinde bulunduğu ortamdan çok farklı olan dış dünya ile iletişim kurmasını istemezsiniz. üzülmemeye, ağlamamaya,babasının bütün öfkelerine, maddi durumunuzun güçsüzlüğüne dayanmaya çalışırsınız. bunda haklısınızdır müthişlik hassastır, kıymetlidir. bebeğinizi elinize alırsınız.artık sizin yapabileceğiniz şeyler kısıtlanmıştır.onu sadece kendinizi iyi hissederek koruyamazsınız.artık ondan ayrısınızdır bağımsız iki müthiş şeysinizdir. yıllar boyu tıpkı karnınızdayken yaptığınızı yapmaya çalışırsınız. ama o büyür ,git gide uzaklaşır, sizin küçük sandığınız dünyası herşeyi tek başına ayırt edecek duruma getirmiştir onu.sizin öğrettiğiniz ( ki bu öğretilenler sizin olmak istedıklerınız,sahip olmak istediğiniz çocuktur. dikkat edin sizindir onun değil. ) herşeyin doğru olmadığını daha doğrusu kendi doğrusu, düşünceleri olmadığının farkında olur. hiç bir zaman tek doğru olmadığının bilincine varmaktır belki de. ve siz bu farkındalığı bencillik, nankörlük olarak algılayıp o müthişliğin sizi yanılttığını, size hiçbir zaman itikat etmediğini düşünürsünüz.