farkliliklar zenginligimizdir

bu da hep söylenen bir yalan. insan doğası kendi gibi olmayanı hoş görmez, bencildir. tamam ideal olan odur belki ama sanki bu ideal olana çok yakınmışız gibi söylem ve eylemlerde bulunulması can sıkıcı, daha vahimi komik geliyor bana.

iç sesim şöyle diyor; "niye kardeşim ya, niye? herkes benim gibi olsun. neden farklılıklara tahammül etmek zorundayım, neden benim kafamın içindeki herkesin bana benzediği, benim gibi düşündüğü, benim gibi yaşadığı, benim gibi inandığı ya da inanmadığı dünyadan vazgeçeyim? beni bu vazgeçişe sürükleyen sebep ne?"

tamam, böyle düşünmeye hakkım yok. bu çok kötü. aa resmen kaka. üzerime iyilik sağlık. vallahi faşist oluverdim. ama biraz yoklayın kendinizi. acaba gerçekten kendi hissettikleriniz mi söyledikleriniz yoksa kitabi, olması gerekenler, idealler mi?

hani mutlu olunacaksa bir kez de benden duyun isterim: farklılıklar zenginliğimizdir! ama herkes benim gibi düşünse dünyayı daha çok severdim. yalansa yalan de!