bugün

bir dostunuza ya da bizzat size ait ama baska bir memlekette bulunan bir bilgisayarin basina hasbelkader oturup klavyeye el attiginizda bastiginiz harflerin (klavyeye bakmadan ucarak yaziyorsunuz ya) hayallerinizdeki gibi cikmadiklarini gordugunuz vakit, cok derin hulyalara dalarsiniz.

tuslarla oynamaya basladiginizda karsinizda bildiginiz, ozlem duydugunuz, hatirladiginiz gibi olan birkac tus cikar sadece...

bunlar p ve l'dir.

digerleri ile henuz kesfedilmemis durumdalar...
(bkz: space) salladım.
bu tuşlar sayıca öyle yetersizdir ki ***; başka yerlerde başkalarının bilgisayarlarını kullanırken bir bakmışsınız; sessiz bir okur olup çıkmışsınız. elden uzun cümleler gelmiyor. bu entrye 23 dk önce başlamıştım.