bugün

camdan bakarken, camın sılınmesı gerektıgını gorebılıyordu ama ugrasamazdı... gun batımı kızıllıgı cok guzel gorunuyordu ufukta... vapurlara kosan ınsanlar, ellerınde ekmekler, cantaları, cocukları... ezan sesı ınsanların kulagına gelıyor, kızıllık grıye calmaya baslıyordu... gunes yok olmaya yuz tuttukca vapurların goruntulerıde kararıyordu...
ıste o an karar verdı... ben sanırım sevıyorum..
ezan vapurlar ve günbatımı, bu eşsiz resmi sadece bu cennet ülkede görmekten duyulan hazzın ifade edilemez mutluluğu.